Historia zawodu weterynarza - Wikipedia
Za pierwszego w historii lekarza weterynarii uważa się Urlugaledinna, wymienianego w zapiskach sprzed 3000 p.n.e. z Mezopotamii jako osoby leczącej zwierzęta. Kolejnych przełomów w tej dziedzinie dokonywali również i pionierzy medycyny ? jak Hipokrates, czy filozofowie jak Arystoteles, czy też wynalazcy jak John Boyd Dunlop. Pierwsza lecznica dla zwierząt powstała w III w. p.n.e. w Indiach za panowania króla Aśoki. Przełomowymi były również średniowieczne dzieła: Canon medicinae Avicenny czy Anatomia del cavallo Carlo Ruiniego.
Za najstarszego sławnego weterynarza w Polsce może być uznany kowal Konrad Królewski (1532) - autor książki Sprawa a lekarstwa końskie. Za patrona lekarzy weterynarii uważany jest w Polsce św. Eligiusz.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_weterynarii
Praktyki odbywane przez weterynarzy
Każdy weterynarz musi być dobrze wykształcony, żeby mógł samodzielnie leczyć zwierzęta. Dlatego studia weterynaryjne traktowane są bardzo poważnie i poparte odpowiednimi praktykami. W czasie takich studiów weterynarz zdobywa wiedzę na temat wszystkich chorób zwierzęcych i możliwych urazów, jakich doznają zwierzęta.
Poza tym nabywają oni umiejętności przeprowadzania operacji na zwierzętach i samego postępowania ze zwierzętami. Tylko wówczas potencjalny klient będzie mógł spokojnie oddać swoje zwierzę do leczenia u konkretnego weterynarza. Na szczęście na studia weterynaryjne decydują się w większości osoby lubiące zwierzęta i umiejące z nimi pracować. Jest to bardzo ważne, ponieważ zwierzęta potrafią być bardzo trudnymi pacjentami.
Cytat o techniku weterynarii
Technik weterynarii ? osoba będąca absolwentem technikum weterynaryjnego, która w zakładzie leczniczym dla zwierząt może wykonywać następujące czynności z zakresu świadczonych w nim usług weterynaryjnych, które to czynności nie wymagają specjalistycznej wiedzy medycznej:
pobieranie prób do badań laboratoryjnych
czynności pomocnicze przy wykonywaniu sekcji zwłok zwierzęcych
udzielanie pierwszej pomocy w przypadkach:
niedyspozycji żołądkowo-jelitowych o przebiegu ostrym z zagrożeniem życia zwierzęcia,
zadławienia,
zranienia lub złamania,
porodu niewymagającego fetotomii lub zabiegu chirurgicznego;
wykonywanie badań klinicznych w zakresie niezbędnym do udzielenia pierwszej pomocy;
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Technik_weterynarii