Najważniejszym zmysłem dla psa jest węch.Zaczyna się nim posługiwać już jako ślepe szczenię.
Proces oswajania nowego, młodego psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko odzież przesyconą zapachem właściciela.
Bardzo często zdarza się, że pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego odzieży. Wzrok ? wzrok psa jest słabszy niż człowieka, a objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania przedmiotów czy osób nieruchomych.
Pies za to dobrze sobie radzi w słabym świetle (wspomagając się zmysłem węchu i słuchu).
Rasa psa determinuje nie tylko siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz dotyku. Słuch ? zmysł słuchu w hierarchii psa stoi za węchem i przed wzrokiem.
Większa czułość słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u niego ból.
Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od kłapouchych. Dotyk ? wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała.
Najważniejsze są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich strzyc. Smak ? wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych.Dzieje się tak wówczas, gdy właściciele psów mieszkają w dużych blokach, źle przystosowanych do potrzeb psów.
Dlatego zwykle dowiadują się oni, w jakich miejscach będą mogli spokojnie spacerować ze swoimi psami i bawić się z nimi w sposób bardzo wesoły bez obaw o reakcje ze strony otoczenia.Trzeba bowiem pamiętać, że wszystkie psy pragną pewnej swobody i potrzebują od czasu do czasu pobiegać.
Poza tym przyjazny dom dla psa jest po prostu bezpiecznym domem.
Pies musi być chroniony przed możliwością upadku ze schodów czy wybiegnięcia na ulicę przez otwartą bramę..